Negatif olduğumuzda sadece hoşa gitmeyen şeyleri hatırlarız: Negatif değilken bunların hepsini unuturuz. Dışsal hareketlerimiz açısından adil davranışın anlamına dair bazı fikirlerimiz vardır. Fakat kendi içimizde de başkalarına karşı adil olmak zorundayız ve bu aslında, dışsal kale alma formunu alan kendi üzerinde çalışmadır. Başka bir insan hakkında, iradi olarak şuura girmesine izin verdiğiniz bir grup hoş olmayan düşünce ve duygu büyümeye başlayabilir. Hem kendinizin hem de diğer insanın hatırı için bir şeyler yapılmalıdır, yani adeta içinizdeki bu hoş olmayan ve güçlü materyali nötralize etmek için kendi üzerinizde çalışmalısınız.
Akciğerler kendi başına bir şok veremez. Bunu yalnızca Hava'yı içeri alarak yapabilirler. Hava da kendisini alan bir şey olmadıkça bir şok veremez. Hava, Akciğerlere gelir ve daha sonra en kıymetli parçası (oksijen) seçilir ve Kan Dolaşımına karışır. Geri kalanlar (azot ve karbondioksit) reddedilir. Bütün yaratılmış şeyler şoklar ile çalışırlar. Bu şoklar olmasaydı ölmeye başlarlardı. Bedenin yaşamasını mümkün kılan bir mekanik şok -hava şoku- alırız. Neden nefes alıp veririz? Nefes alıp vermeden yaşayabilir miyiz? Nefes alıp vermek, içimizdeki mekanik bir şey midir, bizim adımıza düzenlenen bir şey midir, hazır sunulan bir şey midir? Ama İnsan'da kullanıma hazır olarak verilmeyen birçok şey bulunur. İnsan kendi kendini geliştiren bir organizma olarak yaratılır ve bunun ne anlama geldiği üzerine düşünürseniz, insana her şeyin kullanıma hazır sunulmadığını fark edersiniz. Belirli bir noktaya kadar her şey kullanıma hazır sunulur ama bu noktanın ötesinde her şeyin kullan
Yorumlar
Yorum Gönder